تندیس های مفقود الاثر

و سیزده مین تندیس نیز
گم می شود
 - از میان شهر
و آثار جرمی که برجاست از آن ها

تنها صدای دستگاه برش و جرثقیلی که رفته است
ردی دیگر نیست
در میدان های شهر
هر جا که تندیسی - به قامت استوار - ایستاده بود
از پای بریده اند
به روز یا که شب - فرقی نمی کند
آنجا پاسپان های  ِ عفاف مردمان
فریاد می زند - ایست ، ایست و شلیک ناگهان
 دامنت کوتاه ست
و دختری که اندک مویش پیداست و پسری آستن کوتاه در حال فرار است
ایست ، ایست
...
و جرثقیلی که با تندیس  ِ برنزی در پشت چراغ قرمز
به انتظار سبزی چراغ ایستاده است
                                                 - بی هراس -
و سوت پلیس
که فرمان حرکت را می دهد
آن طرف
فریاد های زن و شوهری جوان که تصدیق ازدواجشان در دفترخانه جا مانده است
به جرم نا محرمی ، به ون می روند با شتاب
و گشتی ، به صف
که انتظار می کشند تا مسافران  ِ بند  ِ سروش 111 را به مقصد برسانند
                                                                                     - رایگان
و باز فریاد های بی نوای کودکی که در طنین برش های تندیس دیگری
گم می شود
 آدامس
           بادکنک
                        ....

و باز صدای بی وقفه ی دستگاه  ِ برش
 - که بی هراس سرنگون می کنند دیگری -
          ...
.............................
....................
............................................
...........
.............
...
.....................