باز نشری از اولین سالگرد کودتای ننگین خرداد
در تابوت های شیشه ای چسان گم می شوند
اجساد به یغما رفته ای از ما
شعبده باز زیرک چه آسان چشمان به شوق نشسته مان را خواب می کند
و ما - نه خواب و نه بیدار
تنها تماشاگران بازی دستان پر مکریم
- غرق در شادی
و صدایی که گوش فلک را پر کرده است
ناگهان همه کیش و مات می شویم در برابر همه
- و جسد هایی که هرگز یافت نمی شوند و بی نام می مانند
صدای شیون و زاری به گوش می رسد
هرکس گم شده خویش را فریاد می دارد
آری
رای من کو ؟؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر